Diferencoj

Tio montras diferencojn inter du versioj de la paĝo.

--- ribeirao_preto_eo [2019/06/27 23:16] – avellar
+++ ribeirao_preto_eo [2019/06/27 23:24] (aktuala) – avellar
@@ Linio 7: / Linio 7: @@
 En la sesdekaj jaroj aperis preskaŭ ĉiutage artikoloj pri Esperanto en la ĵurnaloj “A Cidade”, “Diário da Manhã”, “Diário de Notícias” kaj “O Diário”, kun ĉirkaŭ 108 publikigitaj artikoloj, skribitaj de José P. Miranda, Appio, C. Guerra, inter aliaj; okazis ankaŭ informoj en lokaj radi-stacioj, malpli oftaj, kaj kvin intervjuoj en la radistacioj PRA-7, Cultura, Brasiliense, ZYR-79 kaj Colorado.
-En la 6-a de aŭgusto 1966, okazis la unua kunveno de esperantistoj en Ĝenerala Asembleo en SESC, strato Tibiriçá nº 50, kun partopreno de 58 homoj el Ribeirão Preto, São Paulo, Mato Grosso, Ubatuba. Gvidite de Elizabeth Suassuna estis kantata la Esperantista Himno fare de la lernantaro de Kurso de Esperanto instruita de Maria Emilia Barboni en la Gimnazio Apostolo Paulo, kiu ekde 1963 estis realiganta tiajn kursojn. Tiam oni ektuŝis la eblecon fondi la RIBEIRÃO PRETO ESPERANTO-KLUBON.
+En la **6-a de aŭgusto 1966**, okazis la unua kunveno de esperantistoj en Ĝenerala Asembleo en SESC, strato Tibiriçá nº 50, kun partopreno de 58 homoj el Ribeirão Preto, São Paulo, Mato Grosso, Ubatuba. Gvidite de Elizabeth Suassuna estis kantata la Esperantista Himno fare de la lernantaro de Kurso de Esperanto instruita de Maria Emilia Barboni en la Gimnazio Apostolo Paulo, kiu ekde 1963 estis realiganta tiajn kursojn. Tiam oni ektuŝis la eblecon fondi la RIBEIRÃO PRETO ESPERANTO-KLUBON.
-Ses esperantistoj de Ribeirão Preto partoprenas en la 1-a Brazila Kongreso de Studantoj de Esperanto okazinta de la 9-a ĝis la 12-a de junio 1966 en Uberlândia. Ekde tiu kongreso José Pedro Miranda (23.7.1930 – 17.7.1999) ĵurnalisto, verkisto, filologo kaj esploristo de la historio de Ribeirão Preto ekintensigis sian laboron por Esperanto, partoprenante de la fondo de: RPEC – Ribeirão Preto Esperanto-Klubo, IERP – Instituto de Esperanto de Ribeirão Preto, ABE – Brazila Akademio de Esperanto, ABEPE – Brazila Asocio de Pedagogiaj Studoj de Esperanto. La esperantisto José Pedro Miranda ankaŭ estis fondinta membro de la ĝis nun ekzistanta - ALARP – Akademio de Beletroj kaj Artoj de Ribeirão Preto - (la 13-an de novembro 1981). Rimarko: Malgraŭ la ekzistantaj mencioj pri IERP, ABE kaj ABEPE ĉe notoj de José Pedro Miranda, ne estis trovitaj oficialaj dokumentoj pruvantaj ilian fondon.
+Ses esperantistoj de Ribeirão Preto partoprenas en la 1-a Brazila Kongreso de Studantoj de Esperanto okazinta de la 9-a ĝis la 12-a de **junio 1966** en Uberlândia. Ekde tiu kongreso José Pedro Miranda (23.7.1930 – 17.7.1999) ĵurnalisto, verkisto, filologo kaj esploristo de la historio de Ribeirão Preto ekintensigis sian laboron por Esperanto, partoprenante de la fondo de: RPEC – Ribeirão Preto Esperanto-Klubo, IERP – Instituto de Esperanto de Ribeirão Preto, ABE – Brazila Akademio de Esperanto, ABEPE – Brazila Asocio de Pedagogiaj Studoj de Esperanto. La esperantisto José Pedro Miranda ankaŭ estis fondinta membro de la ĝis nun ekzistanta - ALARP – Akademio de Beletroj kaj Artoj de Ribeirão Preto - (la 13-an de novembro 1981). Rimarko: Malgraŭ la ekzistantaj mencioj pri IERP, ABE kaj ABEPE ĉe notoj de José Pedro Miranda, ne estis trovitaj oficialaj dokumentoj pruvantaj ilian fondon.
 {{::rpek_eo1.jpg |1966}}
-(14.12.1966) – Lilia Carvalhais, Maria Emilia Barbone, Elizabeth P. Suassuma, José Pedro Miranda, José de Freitas Ramos, Osvaldo de Arruda Stein, Arthur Soldatti, Valdir Pires, Gilberto de Mello Brigagão, Manoel Moacir Sisccatti, Leda Freitas Ramos.
+(**14.12.1966**) – Lilia Carvalhais, Maria Emilia Barbone, Elizabeth P. Suassuma, José Pedro Miranda, José de Freitas Ramos, Osvaldo de Arruda Stein, Arthur Soldatti, Valdir Pires, Gilberto de Mello Brigagão, Manoel Moacir Sisccatti, Leda Freitas Ramos.
-En la 15-a de decembro 1966 oficiale stariĝis Ribeirão Preto Esperanto-Klubo, kun sidejo en la strato Tibiriçá, nº 50, en loko apartenanta al SESC (en la protokola libro, estas registritaj 107 fondintaj societanoj). Tie oni instruis kursojn de Esperanto je niveloj baza, meza kaj supera. En la 19-a de marto 1968 la klubo translokiĝis al luita sidejo en la strato Florêncio de Abreu nº 1154, kie ĝi funkciis dumtempe, translokiĝante al la strato Visconde de Inhaúma, en la sidejo de la Societo Legião Brasileira (Biblioteko) ĉambro nº 1, edifico Padre Euclides. Jen kelkaj prezidantoj de RPEC: Prof. Osvaldo Arruda Stein, Antonieta Almeida Miranda, Manoel Moacir Sisccatti.
+En la **15-a de decembro 1966** oficiale stariĝis Ribeirão Preto Esperanto-Klubo, kun sidejo en la strato Tibiriçá, nº 50, en loko apartenanta al SESC (en la protokola libro, estas registritaj 107 fondintaj societanoj). Tie oni instruis kursojn de Esperanto je niveloj baza, meza kaj supera. En la 19-a de marto 1968 la klubo translokiĝis al luita sidejo en la strato Florêncio de Abreu nº 1154, kie ĝi funkciis dumtempe, translokiĝante al la strato Visconde de Inhaúma, en la sidejo de la Societo Legião Brasileira (Biblioteko) ĉambro nº 1, edifico Padre Euclides. Jen kelkaj prezidantoj de RPEC: Prof. Osvaldo Arruda Stein, Antonieta Almeida Miranda, Manoel Moacir Sisccatti.
-En la 13-a de decembro 1967 José Pedro de Miranda estis komisiita kiel Delegito de UEA – Universala Esperanto-Asocio – por Ribeirão Preto. Samtempe li estis komisiita kiel fakdelegito por Heraldiko, Ĵurnalismo kaj Turismo.
+En la **13-a de decembro 1967** José Pedro de Miranda estis komisiita kiel Delegito de UEA – Universala Esperanto-Asocio – por Ribeirão Preto. Samtempe li estis komisiita kiel fakdelegito por Heraldiko, Ĵurnalismo kaj Turismo.
-Estas menciite ke en la 6-a de julio 1968 fondiĝis la Organizado de la Esperantista Junularo de Ribeirão Preto.
+Estas menciite ke en la **6-a de julio 1968** fondiĝis la Organizado de la Esperantista Junularo de Ribeirão Preto.
-MUNICIPA LEĜO Nº 2.215 – de la 9-a de maio 1969 – Konsideras laŭ municipa publika utileco “Ribeirão Preto Esperanto-Clube”. – D-ro Antônio Duarte Nogueira – Municipa tiama urbestro.
+MUNICIPA LEĜO Nº 2.215 – de la **9-a de maio 1969** – Konsideras laŭ municipa publika utileco “Ribeirão Preto Esperanto-Clube”. – D-ro Antônio Duarte Nogueira – Municipa tiama urbestro.
 Lokoj kie okazis kursoj de Esperanto:
-- Municipa Lernejo Dom Luiz do Amaral Mousinho – Municipa Kurso de Esperanto.
+  * Municipa Lernejo Dom Luiz do Amaral Mousinho – Municipa Kurso de Esperanto.
-- SESC – Sociala Servo de Komercado – Populara Kurso de Esperanto.
+  * SESC – Sociala Servo de Komercado – Populara Kurso de Esperanto.
-- Eduka Metodista Kolegio – Kursoj elementa, baza, meza kaj supera.
+  * Eduka Metodista Kolegio – Kursoj elementa, baza, meza kaj supera.
-- Kolegio Apostolo Paŭlo – Kurso elementa, baza kaj meza.
+  * Kolegio Apostolo Paŭlo – Kurso elementa, baza kaj meza.
-- IERP – Instituto de Esperanto de Ribeirão Preto.
+  * IERP – Instituto de Esperanto de Ribeirão Preto.
--ABEPE – Brazila Asocio de Pedagogiaj Studoj Pri Esperanto.
+  * ABEPE – Brazila Asocio de Pedagogiaj Studoj Pri Esperanto.
-- SORIL – Societo de Lingvistiko de Ribierão Preto (La sidejo estis en la Municipaj Muzeoj).
+  * SORIL – Societo de Lingvistiko de Ribierão Preto (La sidejo estis en la Municipaj Muzeoj).
-- ABC – Brazila Asocio de Kursoj.
+  * ABC – Brazila Asocio de Kursoj.
-- LBV - Legio de Bona Volo.
+  * LBV - Legio de Bona Volo.
-Pro influo de tiu geparo en la 80-aj aroj homoj grupiĝis por neformale kunlerni Esperanton en “Casas de Betânia”, en la kvartalo Ipiranga, en posttagmezoj de sabatoj. Tiu grupo prenis neoficiale la nomon Esperanto-Laborgrupo Verda Sukerkano de Ribeirão Preto kaj realigis esperantajn bazajn kursojn en Spiritismaj Centroj Unuiĝo kaj Karitato kaj en Amo kaj Elaĉeto, krom organizi Esperantan Ekspozicion en Regiona Junulara Renkontiĝo de Spiritistoj en 1985 – COMENESP.
+Pro influo de tiu geparo en la **80-aj aroj** homoj grupiĝis por neformale kunlerni Esperanton en “Casas de Betânia”, en la kvartalo Ipiranga, en posttagmezoj de sabatoj. Tiu grupo prenis neoficiale la nomon Esperanto-Laborgrupo Verda Sukerkano de Ribeirão Preto kaj realigis esperantajn bazajn kursojn en Spiritismaj Centroj Unuiĝo kaj Karitato kaj en Amo kaj Elaĉeto, krom organizi Esperantan Ekspozicion en Regiona Junulara Renkontiĝo de Spiritistoj en 1985 – COMENESP.
-De 1980 ĝis 1987 estis delegito de UEA por Ribeirão Preto Júlio da Costa Feliz, kies edzino Eny Mello Feliz estis dumtempe tiam ankaŭ fakdelegito.
+De **1980 ĝis 1987** estis delegito de UEA por Ribeirão Preto Júlio da Costa Feliz, kies edzino Eny Mello Feliz estis dumtempe tiam ankaŭ fakdelegito.
-De 1991 ĝis nun Manoel Moacir Sisccatti estas Delegito de UEA – Universala Esperanto-Asocio por Ribeirão Preto. Li estis faka delegito de 1970 ĝis 1975, denove de 1989 ĝis nun. De 1992 ĝis nun la urbo havas kiel vicdelegiton Neusa Priscotin Mendes, kiu ankaŭ estas fakdelegito.
+De **1991** ĝis nun Manoel Moacir Sisccatti estas Delegito de UEA – Universala Esperanto-Asocio por Ribeirão Preto. Li estis faka delegito de 1970 ĝis 1975, denove de 1989 ĝis nun. De 1992 ĝis nun la urbo havas kiel vicdelegiton Neusa Priscotin Mendes, kiu ankaŭ estas fakdelegito.
-Sub respondeco de Esperanto-Laborgrupo Verda Sukerkano, partnere kun EASP – Esperanto-Asocio de San-Paŭlo – en Ribeirão Preto en la 15-a, 16-a kaj 17-a de novembro 1991 estis realigitaj la 15-a Renkontiĝo de Esperanto de la ŝtato San-Paŭlo kaj la 4-a SINI – Semado Inter Niaj Infanoj.
+Sub respondeco de Esperanto-Laborgrupo Verda Sukerkano, partnere kun EASP – Esperanto-Asocio de San-Paŭlo – en Ribeirão Preto en la **15-a, 16-a kaj 17-a de novembro 1991** estis realigitaj la 15-a Renkontiĝo de Esperanto de la ŝtato San-Paŭlo kaj la 4-a SINI – Semado Inter Niaj Infanoj.
-En junio 1992 (jaro en kiu kreiĝis ĝia Departemento de Eperanto), o IHFL – Homeopatia Instituto François Lamasson, en sia Informa Bulteno – Jaro V - nº 12 – anoncas la 1-an Kurson de Esperanto por 17 aliĝintoj. Estis ankaŭ lanĉita la dulingva bulteno de la Muzeo (Português/Esperanto), kies bona akcepto stimulis la dulingvigon ankaŭ de la Homeopatia Revuo, ekde la Historia Eldono (Januaro / junio – 7-a volumo - nº 1 – 1992) kiu pritraktas la dekjariĝon de Instituto Lamasson. En 1993 ĝi publikigas la unuan dulingvan libron - (Portugale/Esperante) – Homeopatio – Populara Orientado; libro jam antaŭe eldonita en la Portugala Lingvo.
+En **junio 1992** (jaro en kiu kreiĝis ĝia Departemento de Eperanto), o IHFL – Homeopatia Instituto François Lamasson, en sia Informa Bulteno – Jaro V - nº 12 – anoncas la 1-an Kurson de Esperanto por 17 aliĝintoj. Estis ankaŭ lanĉita la dulingva bulteno de la Muzeo (Português/Esperanto), kies bona akcepto stimulis la dulingvigon ankaŭ de la Homeopatia Revuo, ekde la Historia Eldono (Januaro / junio – 7-a volumo - nº 1 – 1992) kiu pritraktas la dekjariĝon de Instituto Lamasson. En 1993 ĝi publikigas la unuan dulingvan libron - (Portugale/Esperante) – Homeopatio – Populara Orientado; libro jam antaŭe eldonita en la Portugala Lingvo.
-Ĝi stimulis la fondon en 1993 de Kultura Centro Esperantista de Ribeirão Preto, kiu okazigis  nenombreblajn aktivecojn kaj renkontiĝojn lokajn kaj regionajn, kun elstarigo de: 1) Je 30-a / 31-a de januaro la unua renkontiĝo de Esperanto de Ribeirão Preto, en kiu okazis la ekspozicioj: de filatelo -  Babelo estu detruita; kaj UTINESPO – Utiligo Internacia de Esperanto; 2) En la 29-a de januaro 1994 la II Renkontiĝo de Esperanto  kaj, 3) De la 25-a ĝis la 30-a de oktobro de 1999 la 3-a SERP – Esperantista Semajno de Ribeirão Preto. Ni elstarigas ke Muzeo de Homeopatio Abrahão Brickmann, fondita en 1985, havante unu el la plej grandaj kolektoj pri Homeopatio en Brazilo adoptis Esperanton kiel lingvon por internacia komunikado, fariĝante brazila referenco antaŭ la mondo.
+Ĝi stimulis la fondon en **1993** de Kultura Centro Esperantista de Ribeirão Preto, kiu okazigis  nenombreblajn aktivecojn kaj renkontiĝojn lokajn kaj regionajn, kun elstarigo de: 1) Je 30-a / 31-a de januaro la unua renkontiĝo de Esperanto de Ribeirão Preto, en kiu okazis la ekspozicioj: de filatelo -  Babelo estu detruita; kaj UTINESPO – Utiligo Internacia de Esperanto; 2) En la 29-a de januaro 1994 la II Renkontiĝo de Esperanto  kaj, 3) De la 25-a ĝis la 30-a de oktobro de 1999 la 3-a SERP – Esperantista Semajno de Ribeirão Preto. Ni elstarigas ke Muzeo de Homeopatio Abrahão Brickmann, fondita en 1985, havante unu el la plej grandaj kolektoj pri Homeopatio en Brazilo adoptis Esperanton kiel lingvon por internacia komunikado, fariĝante brazila referenco antaŭ la mondo.
-IHFL – Homeopatia Instituto François Lamasson organizis de la 25-a ĝis la 29-a 1993 – 54-a Tutamerika Kongreso de Homeopatio – Ribeirão Preto – SP – havante kadre de siaj programeroj diversajn aktivecojn en/pri Esperanto, kalkulante kun la partopreno de Prof-ro Atilio Orellana Rojas de IEI (Internacia Esperanto-Instituto) kies sidejo estas en Nederlando. Ĉi evento estis vaste anoncita de la urbaj amaskomunikiloj per raportoj en ĵurnaloj kaj televidilo.
+IHFL – Homeopatia Instituto François Lamasson organizis de la **25-a ĝis la 29-a 1993** – 54-a Tutamerika Kongreso de Homeopatio – Ribeirão Preto – SP – havante kadre de siaj programeroj diversajn aktivecojn en/pri Esperanto, kalkulante kun la partopreno de Prof-ro Atilio Orellana Rojas de IEI (Internacia Esperanto-Instituto) kies sidejo estas en Nederlando. Ĉi evento estis vaste anoncita de la urbaj amaskomunikiloj per raportoj en ĵurnaloj kaj televidilo.
 Pere de esperantistoj IHFL enkondukis Homeopation en Kubon; unu ties skipo vojaĝis tra Eŭropo pere de vojplano organizita kune kun esperantistoj de tiu menciita kontinento. Pere de tiu vojaĝo estis kolektitaj multaj gravaj informoj pri la naskiĝejo de Homeopatio en Germanio kaj pri ties disvolvado en Eŭropo, kio elstare riĉigis la kolekton de Muzeo Abrahão Brickmann. Tiuj okazaĵoj estas vaste raportitaj en la libro “Frio en Leipzig – A Cidade que viu nascer a Homeopatia / Calor em Ribeirão Preto – A Cidade que viu florescer a Homeopatia” (Malvarmo en Leipzig – La urbo kiu vidis la naskiĝon de Homeopatio / Varmo en Ribierão Preto – La urbo kiu vidis la floradon de Homeopatio) Eldono de Muzeo de Homeopatio Abrahão Brickmann – Ribeirão Preto – SP (2004).
@@ Linio 97: / Linio 97: @@
   * Strateto Travessa Esperanto en kvartalo Campos Elíseos;
   * Strateto Travessa Doutor Zamenhof en kvartalo Ipiranga;
-----
-.12.1966 - da esquerda para a direita – Membros do Ribeirão Preto Esperanto Clube – Lilia Carvalhais, Maria Emilia Barboni, Elizabeth P. Suassuma, José Pedro Miranda, José de Freitas Ramos, Osvaldo de Arruda Stein, Arthur Soldatti, Valdir Pires, Gilberto de Mello Brigadão, Manoel Moacir Sisccatti, Leda Freitas Ramos. - (Foto cedida por Manoel Moacir Sisccatti)
-Em Ribeirão Preto, o Esperanto começa a estruturar-se em termos de associação nos anos sessentas, embora já existissem esperantistas na cidade.
-Lei nº 1414 de 5 de junho de 1964 – Cria o curso Municipal de Esperanto, anexo ao Ginásio Municipal Dom Luiz do Amaral Mousinho. – Welson Gasparini – Prefeito Municipal.
-Tivemos a divulgação do esperanto em colunas, quase diárias, nos jornais “A Cidade”, “Diário da Manhã”, “Diário de Notícias” e “O Diário”, com quase 108 artigos publicados; além de noticiários nas rádios, menos frequentes, sobre o esperanto e, cinco entrevistas nas rádios: PRA-7, Cultura, Brasiliense, ZYR-79 e Colorado. A partir de março de 2004 o Jornal Peregrino das Letras, recomeça a publicar textos sobre e em Esperanto, além de divulgá-los em seu site.
-Em 6 de agosto de 1966, ocorreu a primeira reunião dos esperantistas em Assembléia Geral, no SESC, Rua Tibiriçá, 50, com a presença de 58 pessoas, de Ribeirão Preto, São Paulo, Mato Grosso, Ubatuba. Foi entoado o Hino Esperantista pelos alunos do Curso de Esperanto da Profa. Maria Emilia Barboni, do Ginásio Apóstolo Paulo, que promovia cursos de esperanto desde 1963, sob a regência da Profa. Elisabeth Suassuna.
-Participação de seis esperantistas de Ribeirão Preto no 1º Congresso Brasileiro de Estudantes de Esperanto, realizado de 9 a 12 de junho de 1966 em Uberlândia. Foi neste congresso que José Pedro Miranda (23.7.1930 – 17.7.1999) jornalista, escritor, filólogo e pesquisador da história de Ribeirão Preto intensificou seu trabalho em prol do esperanto, participando da fundação: RPEC – Ribeirão Preto Esperanto Clube, IERP – Instituto de Esperanto de Ribeirão Preto, ABE – Academia Brasileira de Esperanto, ABEPE – Associação Brasileira de Estudos Pedagógicos de Esperanto. O esperantista José Pedro Miranda também é membro fundador da - ALARP – Academia de Letras e Artes de Ribeirão Preto - (13 de novembro de 1981).
-Em 13 de dezembro de 1967 José Pedro Miranda foi nomeado Delegado da UEA – Universala Esperanto Asocio por Ribeirão Preto. Igualmente recebeu credenciais de Delegado Especial para os setores de Heráldica, Jornalismo e Turismo.
-Em 15 de dezembro de 1966 foi oficialmente criado o Ribeirão Preto Esperanto-Klubo, com sede social na rua Tibiriçá, 50, nas dependências do SESC (no livro de ata, consta 107 sócios fundadores). Ali foram ministrados cursos de esperanto nos níveis básico, intermediário e superior. Em de 19 de março de 1968 o clube mudou para a Rua Florêncio de Abreu, 1154 - sede alugada e, após um período de funcionamento neste endereço, mudou-se para a Rua Visconde do Inhaúma, no edifício da Sociedade Legião Brasileira (Biblioteca) sala nº 1, Edifício Padre Euclídes. Alguns dos presidentes do RPEC: Prof. Osvaldo Arruda Stein, Antonieta Almeida Miranda, Manoel Moacir Sisccatti.
-Em 6 de julho de 1968 é fundada a Organização da Juventude Esperantista de Ribeirão Preto.
-Lei nº 2.215 - de 9 de maio de 1969 - Considera de utilidade pública municipal o “Ribeirão Preto Esperanto Clube”. - Dr. Antônio Duarte Nogueira - Prefeito Municipal.
-Em julho de 1969 Manoel Moacir Sisccatti é nomeado Delegado da UEA – Universala Esperanto Asocio por Ribeirão Preto. Temos também a Sub-Delegada da UEA , Neusa Priscotin Mendes.
-De 15 a 17 de novembro 1991 foi realizado o XV Encontro de Esperanto do Estado de São Paulo e a IV SINI - Semeadura de nossas crianças, patrocinada pela Associação Paulista de Esperanto e organizado pelo Esperanto Labor Grupo Verda Suker-kano de Ribeirão Preto.
-Em junho de 1992 (ano em que criou o Departamento de Esperanto), o IHFL – Instituto Homeopático François Lamasson, anuncia o primeiro Curso de Esperanto. Foi lançado também o boletim bilíngue do Museu (Português / Esperanto) e, a Revista Pesquisa Homeopática também bilíngue. Em 1993 publica o primeiro livro bilíngue – Português / Esperanto -, Homeopatia – Orientação Popular; o livro já contava com edições em português. O Centro Cultural Esperantista de Ribeirão Preto promoveu em 1993 o I Encontro de Esperanto de Ribeirão Preto, em o II Encontro de Esperanto e, em 1999 a 3ª SERP – Semana Esperantista de Ribeirão Preto. Destacamos que o Museu de Homeopatia - Abrahão Brickmann, fundado em 1981. Possuindo um dos principais acervos da Homeopatia no Brasil adotou o esperanto como idioma de comunicação internacional, passando a ser uma referência brasileira para o mundo. O IHFL – Instituto Homeopático François Lamasson organizou de 25 a 29 de julho de 1993 – LIV Congresso Médico Homeopático Panamericano – Ribeirão Preto – SP – A capital brasileira da homeopatia.
-Em 1996 ocorre o XXXII - Congresso Brasileiro de Esperanto na cidade de Ribeirão Preto.
-Lei nº 8.463 - de 25 de maio de 1999 - Introduz no currículo escolar da rede Municipal de ensino, o ensino da língua internacional esperanto e dá outras providências. – Luiz Roberto Jábali - Prefeito Municipal.
-Lei nº 8.755 - de 18 de abril de 2000 - Autoriza o Poder Executivo Municipal a celebrar convênio com o Centro Cultural Esperantista de Ribeirão Preto, para instalação de classes de ensino de língua esperanto e dá outras providências. – Luiz Roberto Jábali - Prefeito Municipal.
-Em 12 de junho de 2003 foi fundada a APERP – Associação Pró-Esperanto de Ribeirão Preto, com a finalidade de difundir o esperanto na cidade de Ribeirão Preto e nas regiões circunvizinhas. Em setembro promove o XIX Encontro Regional de Esperanto.
-Em 15 de dezembro de 2005 a TV Clube de Ribeirão Preto (TV Bandeirantes), faz uma reportagem sobre o Esperanto na APERP – Associação Pró-Esperanto de Ribeirão Preto, que foi exibida ao meio dia no “Jornal da Clube”.
-De 13 a 15 de outubro de 2006 foi realizado o primeiro Encontro Brasileiro de Esperantistas Espíritas.
-O esperanto foi lecionado em Ribeirão Preto nos seguintes locais: Escola Municipal Dom Luiz do Amaral Mousinho - Curso Municipal de Esperanto, SESC – Serviço Social do Comércio – Curso Popular de Esperanto, Colégio Metodista Educacional – Curso elementar, básico, intermediário e superior, Sociedade Legião Brasileira de Civismo e Cultura de Ribeirão Preto, Colégio Brasil – Curso elementar, básico e intermediário, Colégio Apóstolo Paulo – Curso elementar, básico e intermediário, IERP – Instituto de Esperanto de Ribeirão Preto, ABE – Academia Brasileira de Esperanto, ABEPE – Associação Brasileira de Estudos Pedagógicos de Esperanto, Instituição Moura Lacerda, Faculdade de Filosofia, Ciências e Letras “Barão de Mauá”, SORIL - Sociedade Ribeirãopretana de Linguística, ABC – Associação Brasileira de Cursos, e na LBV - Legião da Boa Vontade.
-Atualmente o esperanto pode ser estudado na APERP – Associação Pró-Esperanto de Ribeirão Preto, na Av. Paranapanema, 684 – Tel.: (16) 3633 2784 e no Instituto Homeopático François Lamasson, na Rua Américo Brasiliense, 1451 – Tel.: (16) 3636 8889.
-Localidades de Ribeirão Preto que fazem referência ao esperanto:
-- Travessa Esperanto – Bairro Campos Elíseos
-- Travessa Doutor Zamenhof – Bairro Ipiranga
 ----